Opracowanie na podst. Zespół Szkół Zawodowych nr 1 w Wągrowcu 1920-1995 ZARYS DZIEJÓW - Jan Zenger

Publiczna Szkoła Dokształcająca w budynku Szkoły Powszechnej

I 1920-1939

Szkoła powstała w roku 1920, a więc w pierwszych latach budowania, po długotrwałej niewoli, niepodległego państwa polskiego. Utworzenie szkoły w tym okresie miało olbrzymie znaczenie zarówno oświatowe jak i polityczne. Powstała jako jedyna szkoła zawodowa w Wągrowcu. Kierownik szkoły – Jan Stachowiak – podjął się zorganizowania Publicznej Szkoły Dokształcającej dla uczniów miejscowych i z najbliższych okolic. 1 września 1920 roku rozpoczęło naukę 65 uczniów w dwóch równorzędnych oddziałach – rzemieślniczym i kupieckim. Już w roku 1921 liczba uczniów wzrosła do 110, co zmusiło kierownika do utworzenia nowych klas – dwóch pierwszych i drugiej. Nauczycielami byli Leonard Bujalski i Ignacy Jany. Stały wzrost liczby uczniów – do 210 w roku 1925 – powoduje utworzenie sześciu oddziałów. W tym czasie uczyli: Stanisław Zamorski, Michał Szafirski, Walerian Góra, Antoni Kopniewski. Od września 1933 zatrudniono rzemieślników: nauczyciela stolarstwa Stefana Grajkowskiego, nauczyciela szewstwa Edmunda Dalkego, nauczyciela piekarstwa Karola Stachowiaka. Zatrudnieni nauczyciele prowadzili naukę teorii. Praktykę odbywali uczniowie w warsztatach swoich mistrzów. Zajęcia szkolne odbywały się w godzinach popołudniowych w budynku szkoły przy ulicy Kolejowej 14. W okresie 19 lat działalności szkoły wykształcono około 1500 absolwentów.

II 1945 - 1951

Po prawie pięcioletniej przerwie, spowodowanej okupacją, reaktywowano szkołę przygotowującą do zawodu pod nazwą Publiczna Szkoła Dokształcająca Zawodowa. Uruchomiono ją 3 kwietnia 1945 roku. Kierownikiem został ponownie Jan Stachowiak. Do szkoły zaczęło uczęszczać 133 uczniów, powstało pięć oddziałów. Nauka trwała 4 dni w tygodniu, w godzinach od 16 do 20.Do południa młodzież pracowała pobierała naukę w zakładach rzemieślniczych. Klasy były ogólno-zawodowe, kształcące w zawodach: ślusarz, kowal, blacharz, zegarmistrz, elektromechanik, stolarz, kołodziej, szewc, rymarz. Zajęcia odbywały się w budynku szkoły powszechnej przy ulicy Kolejowej 47.Zatrudniano pięciu nauczycieli, użytkowano sześć izb lekcyjnych. Poziom wykształcenia jak i wiek był zróżnicowany. Funkcjonowała klasa wstępna, która miała na celu opanowanie programu ostatnich klas szkoły podstawowej.

Dekretem ministerstwa oświaty z 3 lutego 1947 r. Publiczną Szkołę Dokształcającą Zawodową przemianowano na Publiczną Średnią Szkołę Zawodową. Uruchomiono ją 1.09.1947 r. w budynku przy ulicy Szerokiej 1.Wlatach 1945 – 1951 uczęszczało do szkoły 542 uczniów, z tego 103 chodziło do klasy wstępnej. Te dwie szkoły dały łącznie 266 absolwentów. Nauczycielami w tym czasie byli Jan Stachowiak – dyrektor i nauczyciel matematyki, Karol Stachowiak – nauczyciel przysposobienia obronnego, Aleksander Burdelski – nauczyciel geografii, Czesław Kuiński – nauczyciel języka polskiego, Felicjan Teske – nauczyciel przedmiotów zawodowych, Wacław Martyński nauczyciel fizyki, Franciszek Szulc – kierownik świetlicy i nauczyciel języka rosyjskiego, Marian Kurczewski – nauczyciel języka polskiego, Alojzy Orylski – nauczyciel matematyki.

Uczniowie 1945-1951

Uczniowie i nauczyciele kończacy klasę w 1951 r

III 1951 - 1959

Możemy ten okres nazwać pionierskim, ponieważ wszystkie siły zostały skierowane na adaptację i rozwój warsztatów szkolnych. Na podstawie mianowania powstała 1 września 1951 r. Zasadnicza Szkoła Metalowo-Odlewnicza Centralnego Urzędu Szkolenia Zawodowego w Wągrowcu. W 1950 r. po byłej firmie Różniewskiego (obecnie HCP)przy ulicy Kcyńskiej utworzono warsztaty ślusarsko-mechaniczne, gdzie wybudowano żeliwiak i dział formiersko odlewniczy.

Rok szkolny 1951/52 był drugim rokiem Zasadniczej Szkoły Zawodowej a pierwszym rokiem Zasadniczej Szkoły Metalowo-Odlewniczej. W czasie od 1 września do 31 listopada kierował szkołą Józef Kłósek, a od 1 grudnia 1951 r. funkcję dyrektora pełnił Teodor Koźma. Liczba uczniów w szkole wynosiła 177 osób. Zatrudnieni zostali następujący nauczyciele: Barbara Kłósek, Alojzy Orylski, Roman Nowak, ks. Edmund Rosiński, Zbigniew Głowacki, Jerzy Pluta, Władysław Winiecki, Edward Cieslik, Zygmund Szwed, Jerzy Nakulski. Dyrektorami byli Alojzy Orylski Feliks Cieszyński. Szkoła w grudniu 1958 r. zatrudniała 45 pracowników, w tym 8 nauczycieli teorii, 9 nauczycieli zawodu, oraz 19 pracowników fizycznych. Praktyczna nauka zawodu odbywała się w warsztatach szkolnych, które posiadały następujące działy: halę obróbki ręcznej, halę obróbki maszynowej, kuźnię i spawalnię, halę odlewniczą, biuro techniczne. Nauka trwała przez 3dni w szkole i 3 dni w warsztatach.

Od 9.09.1956 r. szkoła zaczęła podlegać pod Ministerstwo Oświaty. Z dniem 1 września powstaje Zasadnicza Szkoła Zawodowa.

IV BUDOWA

Na uwagę zasługuje okres od 1959 do 1974 r. W tym czasie oddane zostały do użytku nowe warsztaty szkolne (1965 r.), gmach szkoły(1967 r.) oraz internat(1969 r.). Obiekty zlokalizowano przy ulicy Kcyńskiej 48. Ten nowoczesny kompleks pozwolił na zwiększenie liczby uczniów i poprawił zdecydowanie warunki pracy szkoły. Przy budowie i zagospodarowaniu brali udział nauczyciele i uczniowie. W tym czasie szkołą kierował Feliks Cieszyński, człowiek o wielkiej inwencji i umiejętnościach organizacyjnych. Wzrost liczby uczniów spowodował powołanie zastępcy dyrektora. Został nim Alojzy Orylski.

Budowa szkoły

Dyrektorzy w latach 1920-1995

Rada Pedagogiczna 1995 r

Wicedyrektorzy w latach 1960-1995

Rada Pedagogiczna 2002 r

V ROZWÓJ

Od 1974 do 1980 zespołem kierował dyrektor Zygmunt Banaszak wraz z zastępcami: Alojzym Orylskim, Barbarą Makświej, Edwardem Cieślikiem. W 1981 r. powrócił do szkoły na stanowisko dyrektora Feliks Cieszyński. Funkcję tę pełnił do 1986 r. Po jego śmierci dyrektorem został Jerzy Garbatowski. W tym czasie na emeryturę odeszło wielu nauczycieli. W związku z tym nastąpiły zmiany kadrowe. Wicedyrektorami zostali Jan Zenger, Romuald Jaskólski i nieco później Wiesław Zając.

1 września 1975 r. powstał Zespół Szkół Zawodowych im. Mariana Buczka w skład którego wchodziły: Liceum Zawodowe, Zasadnicza Szkoła Zawodowa im. Mariana Buczka, Zasadnicza Szkoła Zawodowa Dokształcająca, Zasadnicza Szkoła Zawodowa Specjalna, Technikum Mechaniczne dla Pracujących, Średnie Studium Zawodowe Zaoczne, Zasadnicza Szkoła Zawodowa dla młodzieży niepracującej i młodocianych pracowników.

Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 1

1 września 2002 r. szkoła przyjęła nazwę Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 1, w tym też czasie na stanowisko dyrektora powołany został Jarosław Berendt.

11 listopada 2008 r. patronem szkoły został Stanisław Mikołajczyk

Film – budowa hali

Remonty szkoły